Hasret Çekenler İçin En Güzel Hasret Şiirleri

Hasret, zaman zaman hepimizin hayatında var olan bir duygudur. Belki sevgilimizden, belki aileden, belki de başka bir yere özlem duyuyoruz. Her ne istikamette olursa olsun, hasret çekmek zor bir duygudur. Ve en güzel duygulardan biri de hasret şairlerinde yansıtılır. Bu makalede, hasret çekenler için en güzel hasret şiirleri hakkında konuşacağız.

Attila İlhan’ın “Ben Sana Mecburum” adlı şiirini ele alalım. Bu 20. yüzyıl şiiri, Türk şiirinin klasikleri denilebilir. Attila İlhan, üç yıl boyunca üzerinde çalışarak bu şiiri yazmıştır. Şiir, hasret duygusuna oldukça yoğun bir şekilde dikkat çekmektedir. İlhan, her dizede sevgilisine olan takıntısını belirtir. Şiir, sade ve açık bir dil ile yazılmıştır ve insanların hayatındaki hasret duygusu ile kolayca özdeşleşebilir.

Cahit Külebi tarafından yazılan “Seni Sevmek Hala” adlı şiiri ele alalım. Bu şiir, hasret duygusuna oldukça yoğun bir şekilde dikkat çeker. Külebi, sevdiği kişiye olan aşkını ve sahip olduğu hasreti güzel bir şekilde dile getirir. Ayrı kaldığı sevgilisini özlüyor ve sevgisini ifade etmek için şiir yazdığı görülüyor.

Orhan Veli Kanık’ın “Aşk Anlamıyorum” adlı şiirine bakalım. Bu şiir, Orhan Veli’nin kişisel deneyimlerine dayanarak yazılmış bir şiirdir. Şiirde, yalnızlık, sevgi ve hasret duyguları bir arada ele alınmıştır. Şiirde Orhan Veli, sevgilisinden ayrı kaldığı zamandaki duygusal sıkıntısını ve sevgilisine olan özlemini ifade ederken kimi zaman yalnızlık hissini de vurgulamaktadır.

En Güzel Hasret Şiirleri

Güz Gelmiştir, Oruç Aruoba

Geri getirecek misin güneşlerini?

Donuk gözlerim özlüyor seni.

Ne yaparım ki güneşsiz, sensiz?

Kopuk köklerim bekliyor seni.

Geri getirecek misin ellerimi?

Güdük bileklerim özlüyor seni.

Ne yaparım ki elsiz, sensiz?

Çürük isteklerim bekliyor seni.

Geri getirecek misin ışıklarını?

Soğuk kağıtlarım özlüyor seni.

Ne yazarım ki ışıksız, sensiz?

Boğuk harflerim bekliyor seni.

Geri getirecek misin ellerimi?

Kırık sözcüklerim özlüyor seni.

Ne yazarım ki elsiz, sessiz?

Yıkık tümcelerim bekliyor seni.

Bekleyeceğim

Gene de

Hiçbir tekne getirmese de seni—

Getirene dek

Hiçbir tekne.

Gene de…

Özlem, Özdemir Asaf

Bir gece,

Gecede bir uyku..

Uykunun içinde ben…

Uyuyorum,

Uykudayım,

Yanımda sen.

Uykunun içinde bir rüya,

Rüyamda bir gece,

Gecede ben…

Bir yere gidiyorum,

Delice…

aklımda sen.

Ben seni seviyorum,

Gizlice…

El-pençe duruyorum,

Yüzüne bakıyorum,

Söylemeden,

Tek hece.

Seni yitiriyorum

Çok karanlık bir anda…

Birden uyanıyorum,

Bakıyorum aydınlık;

Uyuyorsun yanımda…

Güzelce.

Akşam Şiiri, Behçet Necatigil

Birden hatırlarsın,

O da seni – – birden bazan:

Nerde, ne yapar şimdi

Parlar bir özlem anılar arasından.

Bu akşam ne garip sözcük

Sanki ilk duydum, yadırgıyorum:

Akşam. Bilmem bulur muyum

Yollara baksam?

Söner yangın birazdan

Yatışır özlem.

Bir gün karşılaşırız

Bir gün, bir yarım akşam.

Size Olmayan, Turgut Uyar

aşk bazan imkansız görünür kişiye

hepten biten birinden sonra

yeni bir duygu ilişkisi

ister inanın ister inanmayın

dayanılmaz bir hüzün verir insana

öyle bir hüzün

dağ başında bir otunki

– ömrümde rastladığımı varsaydığım

birtakım duyguları anlattımsa

bundan ne çıkar ki

bir de şu var elbet

Jale’nin özlemi nereye bilemem

bir özlemin saçmalığını eleştirerek

yalnız bir baharda bahar akşamında

akşamın kendisinden başka

nereye varabilirim ki

hangi erince hangi hangi

işte ne varsa bu

bütün elimdeki avucumdaki